Boğaziçi Mehtapları Kitap Özeti

Boğaziçi Mehtapları Kitap Özeti

Boğaziçi Mehtapları Abdülhak Şinasi Hisar’ın İstanbul, Büyükada ve Boğaziçi’ne dair denemelerinden oluşan bir şaheserdir. Edebiyatımızda ilk defa Boğaziçi kültüründen bahseden kişi olarak İstanbul’un veciz sözlerle gözler önüne sermiştir.

Eserden bazı denemelerin özetleri şu şekildedir:

Tabiat Sevgisi

İstanbul’un muazzam güzelliği hiç şüphe yok ki Boğaziçi’dir. Boğaziçi’nin kendine has iklimi, kıyılardaki orman ve bahçeleri, bahçeli evlerin zarifliği İstanbul’un doğal güzelliklerini oluşturuyordu. Kulübede oturandan sarayda oturana, balkonunda mangalla ısınandan, geceleri kayıkla balık tutanına kadar İstanbul doğal güzelliklerin yaşandığı bir yerdir.

İstanbul’da hususi araçlar dışında, kiralanan binek hayvanlarla gezinti yapılır, derin ormanlarda ava gidilirdi. Evler umumiyetle bahçeli olup, çok katlı şekildeydi. Bahçede köpekler oynar, evin en güzel köşesinde kediler uyurdu. İstanbul’da çiçek kokuları orman kokuları bir arada bulunur, tabiat kendini her yönüyle gösterir ve sevdirirdir.

Sessizliğin Şiiri

Sessizlik mazide kalan ve her fırsatta yad ettiğimiz bir nimet olarak şimdilerde tramvay, otobüs, taksi, gramofon seslerine yenilmiş vaziyettedir. Sessizlik şehirde artık pek az rastlanır ve rastlanınca da bir ilaç gibi kanımıza ve canımıza iyi gelir. Sessizlik, kulak uğultularından arındığı ve şehrin hengamesinden kurtulduğunda bize nefes aldırır.

Sessizliği tanımak artık çok zorlaştı. Boğaziçi’nde ona rastladığımda tanıyamadım ve bir an duraksayıp kulak uğultularımı dinledim. İnsan ruhunu dinlendiren sessizlik şehrin bütün o çok sesliliği içinde kaybolup gitmişti. Ne boş patırtıların kurbanı olduğumuza hayıflanma zamanıdır.